Miękka strona reklamy – o tym, jak materia potrafi budzić emocje
Kiedy myślimy o reklamie zewnętrznej, wyobrażamy sobie zwykle metal, szkło, światło. Formy twarde, wyraziste, odporne na czas i pogodę. Ale w świecie projektowania istnieje też zupełnie inny nurt – ten, który zamiast chłodnej precyzji stawia na ciepło, fakturę i ludzkie wrażenie dotyku.
Zdarza się, że litery nie są wykute z aluminium, a… wydziergane z włóczki. Tak, naprawdę – w niektórych krajach, zwłaszcza w Japonii czy Skandynawii, pojawiają się eksperymentalne projekty, w których reklama staje się miękka w dosłownym sensie. To ręcznie wykonane szyldy, logotypy z tkaniny, amigurumi-napisy i dekoracyjne instalacje, które zamiast rywalizować z przestrzenią miejską, wprowadzają do niej coś nieoczywistego – ciepło i nostalgię.
Ten nurt bywa określany jako soft design – miękkie projektowanie. Zamiast dominować, tworzy nastrój. Zamiast informować – opowiada. W erze cyfrowych ekranów i gładkich powierzchni to odważny, niemal poetycki gest. Bo czy litery wykonane na szydełku mogą być reklamą? Owszem – jeśli przyciągają wzrok, budzą emocje i zostają w pamięci, to w gruncie rzeczy pełnią tę samą funkcję, co neon czy kaseton.
To dowód na to, że reklama nie zawsze musi być głośna, by być zauważalna. Czasem wystarczy odrobina światła, kolor i struktura materiału, by zwykły napis zyskał duszę.
Dla RedEye takie przykłady to inspiracja. Pokazują, że forma komunikacji wizualnej może mieć nieskończone oblicza – od industrialnych po miękkie i rękodzielnicze. Bo niezależnie od materiału, cel pozostaje ten sam: zbudować emocję między marką a człowiekiem.
I może właśnie w tym tkwi sekret dobrej reklamy – nie w tym, jak głośno świeci, ale jak cicho potrafi poruszyć.
